Jawa Wetan salah sawijining propinsi kang nduweni gunung geni kang misuwur , ing antarane Gunung Semeru yaiku gunung sing paling dhuwur sa tanah Jawa, gunung Kelud sing nembe bae arep njeblug - ning ora sida - lan gunung Ijen.

Gunung Ijen dhuwure 2300 meter saka lumahing segara. Ing pucaking gunung ana kawah sing tansah kumebul. Ing kawah kono uga ana tlaga sing jerone kira-kira 200 meter. Ing kawah iki dadi panguripane para tukang tambang welirang (Belerang (Ind),Sulfur). Welirang iki arupa barang pelican (tambang) kang rupane kuning.

Welirang minangka bahan bakune kanggo ana ing pabrik gula, kosmetik, rabuk gawean, obat-obatan upamane kango lara kulit lan bahan peledhak.
Saben dina atusan tukang tambang iki toh nyawa nyungkili welirang banjur dipikul ing pundhak digawa menyang papan sing kanggo ngumpulake welirang.

Anggone toh nyawa mau krana terus-terusan ngisep uwape welirang saka sajerone kawah. Oleh-olehane anggone nyungkili welirang mau diregani limang atus rupiyah saben sakilone. Kanggone tukang tambang sing wis pengalaman, dheweke bisa mikul nganti 95 kg saangkatan.

Anggone mikul welirang munggah gunung mudhun gunung mau kira-kira adohe rong puluh kilometer.Jalaran panggonane nambang karo papan kango ngumpulake adoh mula tukang tambang mau sadina mung bisa ngangkat sepisan Sadinane para tukang tambang iki bisa nggawa dhuwit mulih kanggo anak bojone udakara seket nganti suwidak ewu rupiyah.

Ing papan pangumpulan welirang iku ditimbang , kehe timbangan banjur diijolake dhuwit.
Umume tukang tambang iki ora nduweni pegaweyan kang gumathok. Dibandhingake karo buruh tani sing saben dinane mung oleh kaya limalas ewu rupiyah, pegaweyan dadi tukang tambang luwih ngasilake.

Mula arepa ngrekasa kaya ngapa ya tetep dilakoni.
Ing papan pangumpulan welirang-welirang mau bisa nglumpuk nganti sepuluh ton sadinane. Papan iki operasine wiwit taun 1969 nganti